Van een handrem hebben ze nooit gehoord. De Goudse band
Handsome Poets blijft in beweging. Niet alleen vanwege de uiterst
dansbare indiepop en de energieke live-shows. De groep rond zanger
Tim van Esch, toetsenist Nils Davidse en drummer Daniel Smit heeft
sinds de oprichting in 2008 geen seconde stil gezeten.
Hits als ‘Blinded’, ‘Dance (The War Is Over)’ en ‘Sky On Fire’ brachten
de Handsome Poets naar de hoofdpodia van onder andere Pinkpop,
Lowlands en Concert At Sea en naar volle zalen in het Nederlandse
clubcircuit.
Ook maakte de band regelmatig hun naam waar tijdens knappe radioen
televisieoptredens in onder andere De Wereld Draait Door. Maar
het werd tijd voor iets nieuws, vond de band.
Samen met producer Erik Schurman, waarmee de mannen vanaf de
eerste dag hebben gewerkt, namen ze hun intrek in een loods op een
grauw industrieterrein in Gouda en bouwden dat eigenhandig om tot
hun kleurrijke studio.
Nu, een jaar later, kruipen ze uit hun studio met een nieuw album, een
nieuw geluid en bovenal nieuwe, frisse zin. Of, zoals zanger Tim zegt:
“Onze nieuwe muziek geeft je Energie, Positiviteit en Inspiratie!
Over het water van het Gouwekanaal klinken vanuit de loods flarden
muziek van het nieuwe album XXX. Herkenbaar opgewekt en nog
even dansbaar als voorganger ‘Sky On Fire’, maar dit keer hebben de
Handsome Poets de ruimte genomen om meer diepgang en
experiment in de nummers aan te brengen.
“We hadden de luxe positie om in een eigen studio, zonder tijdsdruk of
deadline, te werken aan een nieuw geluid,” vertelt Tim van Esch.
Volwassener, emotioneler en ja… ook wat rauwer.” Afgelopen jaar
heeft hij geleerd hoe hij zijn elastieken stem beter kon benutten.
“Soms is het beter om het wat stiller te houden en niet voluit te
galmen. Ik ben als zanger ontzettend gegroeid, durf nu ook rauwer en
venijniger te klinken.”
Producer Erik Schurman vertelt over de nieuwe richting die Handsome
Poets is ingeslagen. “Het episch centrum van de band is Nils met al
zijn toetsen. Dat is ergens heel grappig, want toen ik Nils leerde
kennen, stelde hij zich voor als pianist. Hij studeerde Jazz op het
conservatorium en wilde niets weten van elektronische toetsen. En nu
is de studio voor het grootste gedeelte gevuld met oude analoge
synthesizers waar heel veel muzikanten erg jaloers op zullen zijn!
Gitaren spelen op het nieuwe album een minder belangrijke rol, en
waar nodig speelt Erik ze zelf in. De synths van Nils zijn meer dan ooit
de sound van Handsome Poets.” En Daniël; ongeleid projectiel op
drums zorgt op de plaat voor veel energie.
De tijd die Handsome Poets in de studio doorbrengt, blijkt ook
persoonlijk heel waardevol te zijn. Als de groep in 2012 doorbreekt
met hit ‘Sky On Fire’, dat wordt omarmd als Olympisch anthem tijdens
de zomerspelen in Londen, komt Handsome Poets in een
stroomversnelling terecht. Er is nauwelijks tijd voor reflectie op
muzikaal en persoonlijk gebied. Nu ze de tijd en ruimte hadden in hun
eigen studio, werden de drie bandleden voor het eerst in hun carrière
gedwongen om elkaar in de ogen te kijken en te zeggen waar het op
stond. In de eigen studio ontstond een open en eerlijke dynamiek die
de creativiteit een flinke boost gaf. Tim: “Een jaar lang zaten we ,
tussen de optredens door een aantal dagen in de week bij elkaar in de
studio. Dat was inspirerend, lachen, maar soms ook moeilijk en
confronterend. Maar het heeft de onderlinge band alleen maar hechter
gemaakt, we hebben het beste uit onszelf en uit elkaar weten te
halen.”
Vriendschap vormt de rode draad op het album. De vrolijke, uptempo
single “Stardust’ vertelt het verhaal van het succes van Handsome
Poets. ‘We are here, no one is gonna change us,’ zingt Tim van Esch
in het aanstekelijke refrein. Het nummer ‘High Line’ schreef de band
nadat Nils terug kwam van vakantie uit New York. De tekst gaat over
de waarde van vriendschap. Tim: “Iedereen kent het gevoel wel dat je
er doorheen zit, juist dan is het fijn als er een vriend opstaat die jou
erdoorheen sleept.” Het nummer ‘Light Up The Sky’ beschrijft wat je
voor een ander kunt betekenen. Soms is het kleinste gebaar genoeg
om iemand uit de put te trekken. Daar gaan de nummers vooral over,
het vertrouwen hebben dat vrienden er voor elkaar zijn.”
Dat vertrouwen moest de band zelf ook hebben. De denderende
Handsome Poets-trein heeft ook mindere momenten gekend. Tim:
“Als je in twee jaar tijd van de lokale kroeg ineens op het hoofdpodium
van Pinkpop staat, maak je heel veel mee. Zoals gezegd, er was geen
tijd om stil te staan bij wat er met ons gebeurde. Er moesten een hoop
knopen worden doorgehakt. Ook mindere keuzes zoals het afscheid
nemen van bandleden die vanaf het eerste moment aan boord zaten.
Daar hebben we het best moeilijk mee gehad. Na veel praten hebben
we allemaal vanuit ons hart de juiste beslissing genomen. In dat soort
pittige tijden leer je wie je echte vrienden zijn. Dat heeft zeker
bijgedragen aan de nieuwe muzikale koers. Zonder onze roots als
energieke indiepopband te verloochenen, hebben we een album
gemaakt dat net even iets dieper gaat dan ons eerdere werk. Ik kan
niet wachten om in maart weer op het podium te staan om deze
nieuwe energie te laten horen aan het publiek. Go! Go! Go!”