Website:
http://www.stefanyjune.nl
Programmeurs Schippop:
“In december gezien, maar we kregen direct zin in de zomer. De nieuwe single “Dibadi” heeft het in zich om de zomerhit van 2012 te worden. Voetjes van de vloer en geen regendans!”
“Mijn weg naar de muziek toe is eigenlijk een heel gênant verhaal. Ik heb een vreselijke, Amerikaanse teener film gezien, zo eentje van die je eigenlijk niet zeggen mag dat je die gezien hebt….”Raise your voice” met Hillary Duff. Ik weet er eigenlijk niets meer van behalve dat het is een film was waar een meisje in LA heel hard werkt om auditie te doen bij een popakademie. Haar gedrevenheid heeft me zo te pakken gekregen dat ik besloot ook eens auditie te doen.
Ik vind mijn geschiedenis nu eigenlijk niet zo boeiend als dat ik da een biografie van zoude willen maken, maar het is wel leuk als je mijn muziek beter snapt omdat je mij beter kent. So here we go.
De vrolijkheid in mijn liedjes komt niet van nergens. Mensen die me opgroeien zien hebben weten dat ik uit een familie kom, net zo eentje die vrolijk te lachen zit op een kerstkaart. Wat tegenwoordig eigenlijk best bijzonder is, als je uit een “perfecte” familie komt.Wel wat minder rock-’n’-roll geef ik toe. Geen typische rock ster jeugd.
Ik heb altijd wel iets met muziek te maken gehad maar eigenlijk nooit echt iets. Ik heb muziek als vak op school laten vallen, ben bij mijn eerste verzoekje van een schoolband meteen weer uit gestapt omdat ik geen zin had in ingewikkelde muzikanten om me heen. Tot dat ik aan de popakademie in Enschede beland en in nederland plakken gebleven ben.
Je zou wel horen als je die muziek van Stefany June aan zet, dat het geen typisch Nederlandse sound is. Inspireert werd ik voornamelijk door Scandinavische sounds, artiesten en producers. Die invloeden gecombineerd met een Duitse naar Nederland geïmmigreerde singer & songwriter.
Twee jaar na dat ik naar Nederland kwam ontmoet ik vier jongens die nu mijn band zijn. Uit te leggen of Stefany June een band of een solo projekt is blijft lastig. De grenzen zijn best wel vaag en ondoorzichtbaar. Maar duidelijk is dat ik de liedjes schrijf, het zegel in de hand genomen heb en het boodje op zee gestuurd heb. De jongens zij joinen mij op deze avontuurlijke weg. We zitten zamen in de repetitie kamer om mijn liedjes in te kleuren, we overbrengen uren op de snelweg en vermaken ons op het podium.”
