Onder een halfbewolkte hemel trapt Loque om 15.00 uur af. Staan deze mannen niet te vroeg op het programma? wat een heerlijk bandje! Lekker strak, pakkende songs en een heerlijk zingend krullekopje. Brits geluid en britse looks, van dit bandje gaan we zeker meer horen.
Dan Pink Oculus. Heerlijke jazzy grooves in de middagzon. De band was iets verlaat waardoor de ombouw supersnel moest. De drummer zit de slaap nog uit z’n ogen te wrijven als hij de eerste song moet aftikken. Goed om op te dansen maar ook om bij weg te zwijmelen op het veld. en als de publiekreactie te lauw wordt, probeert de zangeres het met een vrolijke: 5-1, doelend op de voetbalwedstrijd van de avond ervoor. En dat werkt! En wat doen al die Kernkoppen daar vlak voor het podium?
Hierna mogen de feestrockers van Friends of the Family aan de gang. Uit alle hoeken en gaten duiken ineens muzikantjes op, sommigen zijn zelfs op de fiets gekomen. Uiteindelijk tellen we 13 personen op het podium maar misschien is het er eentje meer of minder. En wat een feest maken ze ervan! Opzwepende folksongs laten het publiek vrolijk dansen. Tijdens het laatste nummer lijkt het wel of de band echt niet wil stoppen door steeds weer opnieuw in te zetten. Een prima bandje dat het ook makkelijk als afsluiter had gekund.
Dan een rustig moment met Eveline Vroonland, midden op het veld, tussen het publiek. Deze dame werkt met een apparaatje waarmee ze zichzelf opneemt en daarna steeds weer afspeelt. Daarna voegt ze iets toe waardoor de liedjes ontstaan. Het lijkt alsof ze met haar ogen dicht om de liedjes heen danst en hier en daar op het juiste moment een mooie toevoeging plaatst.
Ondertussen is Dj Viccc ook weer lekker warmgedraaid. Hij lijmt de bandjes weer aan elkaar met zijn pauzemuziekjes en net als vorig jaar doet hij dit vakkundig.
Na dit rustpunt is het de taak aan Kernkoppen om de loomheid van het heerlijke eten uit de lijven te dansen. Lekkere grooves met Nederlandstalige teksten. Grappen, grollen maar ook serieuze zaken passeren. Het publiek in de laatste avondzon vindt het allemaal prima. Dansende dames en een pappa die zijn zoontje steeds weer hoog in de lucht gooit op de maat van de muziek. Dit is de sfeer, wat wil je nog meer?
Dan Krach. Veel bands zijn op zoek naar een eigen sound, iets wat andere bands niet doen. Dat is gelukt bij Krach. Waar lijkt dit op? Nergens, en dat is positief bedoeld. Je hoort in de zacht stukken een vleugje Depeche Mode en in de snelle stukken is het bijna house. De mannen staan er cool bij in zwarte broeken met een zeer laag kruis. Dit is wel muziek waar je bij moet opletten want vaak wordt je verrast door spannende breaks en speciale ritmes. De meningen over Krach zijn verdeeld maar iedereen op het veld is in ieder geval wel wakker.
Revere uit Engeland. Voor deze band zijn veel mensen gekomen. Een lekkere brede en volwassen sound die, alweer, aanschuurt tegen Depeche Mode. De fans van Depeche Mode krijgen ook nog even een covertje van hun band. Revere duwt en trekt aan het publiek en uiteindelijk staat de hele voorkant vol met mensen die meeluisteren en meekijken op de mooie videoprojecties. Revere heeft Engeland al plat en zet nu zijn tanden in Nederland. Om nooit meer los te laten.
De rockers op het veld trekken zich terug om nog een biertje en een loempia te scoren en de jeugd maakt zich op voor de finale. Dan kunnen de voetjes van de vloer bij Kraak en Smaak. Doordat de lucht kraakhelder is, wordt het kouder en dan moet er gedanst worden. Dat lukt prima met de nummers die ze hebben. Er wordt lekker gedanst en het is weer veel te snel tijd om de geluidsknop omlaag te schuiven.
Schippop 2014 zit er weer op, lekker weer, goede acts en veel fijne bezoekers. Op naar Schippop 2015!
